Nieuws / Wedstrijdverslagen

Susani: einde lijdensweg?

ALMKERK-VOETBALLER SHAROG SUSANI: ,,IK ZIE DE TOEKOMST POSITIEF TEGEMOET.” FOTO RICHARD VAN HOEK

Het voetballeven van Sharog Susani was de laatste jaren een lijdensweg. Een formidabele invalbeurt bij Almkerk moet de inleiding zijn tot een volledige comeback. Hij wil zijn nieuwe club Almkerk én zichzelf graag verder helpen.

Het zat er voor Susani al een aantal weken aan te komen. Steeds vaker kreeg hij in de dug-out een plaatsje naast trainer Ad van Seeters. Zaterdag mocht hij twintig minuten invallen. ,,De trainer zei dat hij me nodig had. Ik kreeg bij een 3-2 achterstand de opdracht mee om te scoren. Het was voor mij drieënhalfjaar geleden dat ik op dit niveau een competitiewedstrijd had gespeeld. In mei 2018 met Pelikaan, jawel tegen Almkerk dat bij ons kampioen werd.”

De wedstrijd tegen Montfoort SV’19 zat al in de extra tijd toen de Heerjansdammer aan de rand van het strafschopgebied de bal kreeg. ,,Ik schoot hem binnen en dat was een heel, heel bijzonder gevoel. Ik hielp mijn team alsnog aan een punt. Ik ben gaan rennen, alle ellende die ik heb meegemaakt schoot door mijn hoofd. Ergens bij de cornervlag kreeg ik mijn hele team over mij heen. Het blijft een supermoment. Ik heb er heel de zondag ook nog van genoten.”

Topjaar

Susani, 30 jaar inmiddels, verdedigde in de Drechtsteden de kleuren van Heerjansdam, Alblasserdam, Oranje Wit, ASWH en Pelikaan. ,,Dat laatste seizoen bij Pelikaan, 2017-2018, was mijn topjaar. Daarin maakte ik zeventien of achttien doelpunten en gaf ik evenzoveel assists. Ik had wel al last van mijn scheenbeen. Met een paar pijnstillers kon ik zonder pijn spelen en trainen.”

Susani maakte de overstap naar Rijsoord, waarna de slechte berichten zich opstapelden. ,,Na een oefenwedstrijd tegen RVVH werd duidelijk dat ik een stressfractuur in mijn scheenbeen had.” Hij nam meteen voortijdig afscheid van Rijsoord en vond tijdelijk onderdak bij het SVW van zijn vriend Tutu N’Dona, waarna Roda Boys/Bommelerwaard hem vanwege zijn band met zijn maatje Sjors Maas naar Aalst haalde.

In het najaar van 2018 werd Susani in Eindhoven aan zijn scheenbeen geopereerd. Daar kreeg hij slecht nieuws. Op het bot van het scheenbeen werd een tumor ontdekt, die meteen met de stressfractuur zou worden verwijderd. In januari 2019 hervatte hij bij Roda Boys de training.

IJzeren pin

Bij een simpele trapoefening brak hij het geopereerde linkerbeen. In een ziekenhuis in Rotterdam bleek dat men in Eindhoven was vergeten de ijzeren pin aan het bot vast te schroeven. En dat was niet de enige medische misser, want in Rotterdam heeft men ook twijfels of er ooit sprake is geweest van een tumor.

In maart 2020 kwam corona het land binnen. ,,Omdat vanaf dat moment niemand meer voetbalde, verzachtte dat voor mij de pijn wel een beetje. In mei van dit jaar besloot ik bij Pelikaan te vertrekken en mij bij mijn goede vriend Sjors Maas bij Almkerk aan te sluiten.”

Noodlot

Opnieuw sloeg het noodlot toe. Op de allerlaatste training bij Pelikaan scheurde Susani zijn meniscus in het verzwakte linkerbeen af. ,,Ik dacht: ‘Oh, nee, daar gaan wij weer.’ Via Almkerk-speler en fysiotherapeut Erwin Verbruggen kon ik in augustus in Breda al snel geopereerd worden. Binnen zes weken stond ik weer op het veld. Ik heb nu alleen nog de pijn op die plaats waar die tumor is weggesneden. Die slik ik nu opnieuw weg met pijnstillers. Ik zie de toekomst positief tegemoet. Ik speel met Almkerk op een goed niveau. Mogelijk krijg ik vandaag tegen Altena meer speeltijd.”

Bijzondere band met Sjors Maas

Bron AD Rivierenland / Wout Pluijmert


Deel via: