Kozakken Boys MO17 – Almkerk/Altena MO17 0-3 (0-2)
Combinatie team zet reuze stap richting kampioenschap………
Zaterdag 30 November stond al een poosje rood omcirkeld op de kalender bij de trainers van de MO17 Ramon en Twan, want op deze dag kon een hele belangrijke stap gezet worden richting een kampioenschap.
In Werkendam moest directe belager Kozakken Boys MO 17 bestreden worden en met de gedachte dat het voor Werkendamse meiden bijna de laatste kans was om nog mee te strijden om het kampioenschap konden we een heet middagje verwachten onder een stralend November zonnetje.
Met in ons achterhoofd nog de herinnering van de fantastische kampioenswedstrijd die deze geweldige groep meiden op 2 Juni 2018 mocht spelen tegen deze zelfde tegenstander (red. 2-1 winst) konden we er vanuit gaan dat de meiden van Kozakken Boys uit waren op revanche, maar Ramon en Twan hadden er samen met clubicoon Hans Kant voor gezorgd dat de Almkerk/Altena combinatie messcherp aan de aftrap stond om 12:30 uur toen scheidsrechter A. Visser voor het eerst op zijn fluitje blies.
Een tactisch plannetje om vanuit de omschakeling onze aanvalsters Mara en Indy direct aan het werk te zetten resulteerde al binnen enkele minuten tot een grote mogelijkheid van Indy maar haar ziedende schot kon nog maar net, ter nauwe nood worden gered door de keepster van de thuisploeg met als resultaat een hoekschop waar helaas geen gevaar uit ontstond.
Nog voordat de wedstrijdklok de 5 minuten aantikte was het opnieuw Indy die door een geweldige pass van Sterre de diepte in werd gestuurd en in plaats van te kiezen voor een schot besloot onze topscoorder de bal langs de uitkomende keepster te tikken en was het doel leeg om de 0-1 aan te laten tekenen.
Een heerlijke start voor onze meiden die hun zaakjes goed voor elkaar leken te hebben.
De angel van de Werkendamse aanval werd op werkelijk fantastische wijze uit het spel van Kozakken Boys gehaald door onze verdedigers van vandaag die bij aanvang van de wedstrijd bestond uit Evy, Fabiënne, Amber en een werkelijk weergaloze Esmee die vandaag op geen enkele fout te betrappen was. Later in de wedstrijd zou ook Quinty van de MO15 haar steentje nog bijdragen om de verdediging te ondersteunen en ook zij scoorde vandaag een dikke voldoende.
Op het doel stond in de eerste helft onze captain Isabelle en ondanks een paar hachelijke momenten hield ze het doel tot aan de rust keurig schoon, maar wie denkt dat de ruststand 0-1 zou zijn kwam bedrogen uit.
Met nog een minuutje of 2 te spelen in de eerste helft was het opnieuw Sterre die met haar tweede assist belangrijk was.
De hoge bal die vanaf de achterlijn werd voorgezet en nog voor de eerste paal uit de lucht kwam vallen werd door Indy op waarde ingeschat en met een bekeken kopbal over de Werkendamse keepster heen was het plotseling 0-2
Ik kan u verzekeren dat de limonade die in de kleedkamer was geserveerd dan net nog iets lekkerder smaakt.
De meiden verdienden een dik compliment in de rust over het vertoonde spel in de eerste helft maar de nadruk van de bespreking in de rust lag op het feit dat de buit nog lang niet binnen was en dat de scherpte van voor de rust moest worden vastgehouden.
Met een lichte blessure aan haar voet moesten we in de rust de beslissing nemen om Mara de tweede helft aan de kant te houden maar met de hard werkende Myrte die in de eerste helft op het middenveld had gespeeld op de plaats van Mara veranderde het spelbeeld niet echt.
Ook Annika zou de tweede helft niet meer in het veld komen omdat ze last had van pijn in haar hamstrings.
Kozakken Boys MO17 probeerde van alles om een doelpunt te forceren maar onze middenvelders Nienke, Isabella Jansen, Isabelle van Heukelum, en de eerste helft Annika, Sterre en Quinty waren de baas op het veld en het was vanaf het begin duidelijk dat er voor Kozakken Boys niets te halen was vanmiddag.
Het spel was in evenwicht in de tweede met wat kleine kansjes aan weerszijden met opnieuw een opvallende rol voor Sterre die in de tweede helft het doel verdedigde en dit deed ze alsof ze al jaren niet anders had gedaan.
Tot halverwege de tweede helft veranderde de stand niet maar daar kwam verandering in toen we vanaf de rechterkant een hoekschop mochten nemen.
De lage voorzet van Indy werd door Isabelle dusdanig getoucheerd zodat de Werkendamse keepster opnieuw kansloos was, door een woud van benen verdween de bal in het doel en de wedstrijd leek beslist 0-3
Geconcentreerd kon de wedstrijd worden uitgespeeld en de 0-3 kwam geen moment meer in gevaar.
Hoogtepunt na de 0-3 was de invalbeurt van niemand minder dan Maike Bongers die na een slepende blessure voor het eerst dit seizoen weer minuten mocht maken en ze lijkt net op tijd weer fit te zijn om de seizoens-climax als speelster mee te kunnen maken. Op het middenveld liep de goedlachse Maike weer te bikkelen als vanouds in het laatste kwartier van de wedstrijd.
Toen de uitstekend leidende scheidsrechter Visser om 10 over 2 voor het einde van de wedstrijd blies konden de handen van de meiden en de coach van vanmiddag voor de vierde keer de lucht in met in het achterhoofd dat de strijd om het kampioenschap volgende week thuis tegen Roda Boys kan worden beslist.
Bij winst zijn onze meiden dan niet meer te achterhalen door de concurrentie en mag de kampioensvlag gehesen worden maar zover is het natuurlijk nog niet. Eerst nog 2 keer aan de bak op de training deze week.
De meiden die voor deze fantastische overwinning verantwoordelijk waren deze week waren: Isabelle van Heukelum, Fabiënne Schaap, Evy Mandemakers, Esmee Muijen, Amber van Noorloos, Isabella Jansen, Quinty de Keizer (MO 15), Nienke Veth, Annika van Loon, Myrthe van Dalen, Sterre Boere, Maike Bongers, Mara Koekkoek en Indy van Dalen
Uiteraard wensen we Kozakken Boys veel succes in het verdere verloop van de competitie en wie weet komen we elkaar in het voorjaar weer tegen.
Volgende week om 10:00 uur nodigen we bij deze iedereen uit om onze meiden aan te komen moedigen tijdens de voorlaatste wedstrijd die dan gespeeld gaat worden thuis tegen Roda Boys met als inzet het Kampioenschap voor ons fantastische team…….
Hopelijk tot volgende week.
Door Peter van Dalen
