Nieuws / Wedstrijdverslagen

GDC MO15-1 – ST Almkerk/Altena MO15-1 1-1

Erik de Bok heeft de nominatie voor coach van het jaar binnen en een remise voor MO15

 

Wat doe je als de winterstop lang duurt? Dan probeer je een oefenwedstrijd te spelen. MO15 van Almkerk-Altena deed dat bij en tegen GDC. Onder toeziend oog van arbiter Ron Leijer werd het uiteindelijk 1-1 onder omstandigheden die verre van optimaal waren. Tijdens de wedstrijd viel aanvankelijk regen, die al snel overging in natte sneeuw. En ondanks het gegeven dat het rondwarende griepvirus ook de meiden van ST Almkerk-Altena MO15 niet spaarde, werd er met veel inzet gevoetbald en gestreden voor iedere meter. ST Almkerk-Altena eindigde de wedstrijd uiteindelijk met 10 speelsters en zag in de allerlaatste minuut GDC nog langszij komen.

 

Voor het vertrek naar Eethen debiteerde een verre van fitte ouder “Hoe sprong mijn hart hoog op in mij toen men mij zeide, kleed u aan om naar het koude Eethen te gaan.” En daarmee bleek hij voorspellende gaven te hebben, want het was zaak om goed aangekleed op het veld in Eethen te staan. Kort na het startsein van arbiter Leijer begon het bij 3 graden Celsius te regenen en werden tussendoor ook natte sneeuwvlokken waargenomen. De meiden wapenden zich daar goed tegen, want sommigen hadden een extra voetbalshirt aangetrokken. En dat zorgde ervoor dat er zoveel was naar Nieuwendijk mee ging, dat er even sprake was van een haperende wasmachine. Want de MIele bleek een maximum vulgewicht te hebben. Twee keeperstenues, 16 broeken, 16 shirts, een trainingspak, teveel voetbalkousen, een thermohemd en een lange onderbroek. Het was teveel en het apparaat leek te willen zeggen: “Doe het zelf maar.”

 

Het was dus nat. Langs de lijn ging het over het suikergehalte van fruit en keine Ahnung en op het veld begon ST Almkerk-Altena wat onwennig. De verdediging opereerde wat weifelend en ook op het middenveld was er te weinig beweging en ontbrak het aan pressie. Daardoor werd GDC in staat gesteld om het spel richting het Almkerks-Nieuwendijkse strafschopgebied te verplaatsen, waar met schoten van afstand geprobeerd werd om Marte te passeren. Dat lukte niet. Aan de andere kant was er in de 32e minuut wel succes, toen Indy na een prima kaats met Nienke de 0-1 binnen schoof. En dat was ook de ruststand.

 

In de rust zette Erik de Bok de meiden op scherp, want de eerste minuten van de tweede helft speelden ze dominant. Er was pressie, de verdediging greep kordaat in, combinaties die op de training waren geoefend liepen vlot en dat alles resulteerde in behoorlijk wat dreiging voor het doel van GDC. Alleen werd er niet gescoord. Coach De Bok maalde daar niet om. “Het mag best een keer fout gaan, als er maar inzet is.” En die was er. Met Evi in een hoofdrol werd er volop gebikkeld en strijd geleverd. Harde, maar faire ingrepen werden niet geschuwd en zorgden voor een fraai kijkspel. Moeder Heidi (van GDC-kant) verwonderde zich over de cijfers op de blauwe shirts en maakte zich niet al te druk toen haar dochter geblesseerd het veld verliet. “’t Is maar wat bloed.”

 

Het liep voor ST Almkerk-Altena lekker. Isabelle verdeelde het spel, Fabiënne, Esmee, Quinty en Tess onderschepten alles, Evi en Amber speelden alert en verbeten, Denise, Indy en Nienke gingen bij vlagen als een heet mes door de zachte boter en Marte keepte attent. Dat duurde tot het moment dat Quinty uitviel. Want toen waren er nog maar tien die nog zeker 25 minuten moesten voetballen. Eerder had ook Sterre de strijd al moeten staken door koorts en misselijkheid. De samenwerkende meiden van Almkerk en Altena raakten vermoeid en werden achteruit gedrongen. Ze hielden tot de 72e minuut stand in een wedstrijd die 70 minuten zou moeten duren. GDC kreeg een hoekschop. Er was getrek en geduw in het doelgebied. Marte werd gehinderd en zag tot haar afgrijzen de bal via haar vingertoppen in het doel verdwijnen. Even kwam de stoom uit haar oren en uit die van coach De Bok. De Bok herpakte zich binnen 3 tellen. “Goed gewerkt meiden. En GDC bedankt. Nuttig.” Hij kwalificeerde zich daarmee met stip voor de nominatie voor de coach van het jaar. Want hij kreeg zijn ploeg na een haperende start toch maar lekker aan het voetballen in het tweede bedrijf en legde de nadruk op de goede dingen die hij zag. En daar kunnen collega’s in de eredivisie nog heel wat van leren. Maar die hebben Theo natuurlijk niet als vlagger.


Deel via: